- przyciszyć
- глаг.• приглушить* * *przycisz|yć\przyciszyćony сов. приглушить;
\przyciszyć głos понизить голос
+ ściszyć* * *przyciszony сов.приглуши́тьprzyciszyć głos — пони́зить го́лос
Syn:
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
\przyciszyć głos понизить голос
przyciszyć głos — пони́зить го́лос
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
przyciszyć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}przyciszać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przyciszyć — dk VIb, przyciszyćszę, przyciszyćszysz, przyciszyćcisz, przyciszyćszył, przyciszyćszony przyciszać ndk I, przyciszyćam, przyciszyćasz, przyciszyćają, przyciszyćaj, przyciszyćał, przyciszyćany «ściszyć nieco; przytłumić» Przyciszyć radio,… … Słownik języka polskiego
przyciszać — → przyciszyć … Słownik języka polskiego
przy- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne od czasowników (niekiedy od innych wyrazów) oznaczający najczęściej» a) «osiągnięcie celu przestrzennego, bliskości, sąsiedztwa czegoś, np. przybiec, przynieść, przyciągnąć, przyprowadzić, przypłynąć»… … Słownik języka polskiego
przyciszony — imiesł. przymiotnikowy bierny czas. przyciszyć. przyciszony w użyciu przym. «przytłumiony, niegłośny» Przyciszone tony muzyki. Przyciszona rozmowa … Słownik języka polskiego
stłumić — dk VIa, stłumićmię, stłumićmisz, stłum, stłumićmił, stłumićmiony 1. «sprawić, by dźwięk, głos stał się cichszy, mniej donośny; przyciszyć» Podwójne okna stłumiły nieco hałas ulicy. 2. «zahamować rozwój czegoś; zdławić, zatamować, zgnieść» Stłumić … Słownik języka polskiego
przyciszać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przyciszaćam, przyciszaća, przyciszaćają, przyciszaćany {{/stl 8}}– przyciszyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, przyciszaćszę, przyciszaćszy, przyciszaćszony {{/stl 8}}{{stl 7}} zmniejszać natężenie dźwięku, ściszać … Langenscheidt Polski wyjaśnień